Adelheid van Italië

Gezin/Partner: Levend. [Gezinsblad] [Familiekaart]

1. Otto II is geboren circa 955; is gestorven op 7 dec 983.

Rudolf getrouwd Bertha van Zwaben. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Door de erfenis van zijn vader, Koenraad II van Auxerre, was Rudolf graaf van Bourgondië en Auxerre, en lekenabt van Saint-Maurice. Daarmee was hij de machtigste man van Opper-Bourgondië (West-Zwitserland en Franche-Comté). Nadat Karel de Dikke was afgezet, verkoos de adel van Opper-Bourgondië Rudolf in 888 tot koning. Rudolf probeerde in de onduidelijke politieke situatie om opnieuw een onafhankelijk koninkrijk Lotharingen tot stand te brengen, zoals dat tot 869 had bestaan onder Lotharius II. Hij bezette grote delen van de Elzas en Lotharingen, en liet zich in juni 888 tot koning van Lotharingen kronen in Toul. Hij stootte daarbij evenwel op Arnulf van Karinthië en diende in oktober 888 op de rijksdag van Regensburg, Lotharingen op te geven in ruil voor zijn erkenning als koning van Bourgondië.
Rudolf stelde bisschop Theoderic van Besançon aan als zijn kanselier en sloot een bondgenootschap met Guido van Spoleto, een tegenstander van Arnulf in Italië. In 894 wisten ze samen nog te voorkomen dat Arnulf tot keizer zou worden gekroond. Daarop hield Arnulf een expeditie tegen Rudolf maar die liet het niet op een oorlog aankomen maar trok zich met zijn leger terug in de bergen. Ook een poging van Arnulfs zoon Zwentibold (koning van Lotharingen) om Rudolf te onderwerpen was zonder succes. Na de dood van Lodewijk IV het Kind maakte Rudolf weer gebruik van de politieke onzekerheid en veroverde Besançon en Basel.
[wikipedia]

Rudolf getrouwd Willa van Provence. Willa (dochter van Bosso van Provence) is geboren circa 865; is gestorven in 924. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Burchard getrouwd Regelinda. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Koenraad was zoon van graaf Koenraad I van Auxerre en Adelheid, dochter van Hugo van Tours en Ava van Morvois. Samen met zijn vader had hij in 859 de kant van Karel de Kale gekozen in zijn conflict met Lodewijk de Duitser. Hierdoor verloor hij zijn bezittingen in Schwaben en Beieren. Ze werden door Karel voor hun verliezen gecompenseerd, Koenraad werd in 863 graaf van Auxerre. Korte tijd later viel hij echter in ongenade bij Karel en zocht zijn toevlucht bij Lotharius II. Die gaf hem de opdracht om de opstandige hertog Hugbert te verslaan, wat Lotharius zelf al meer dan vijf jaar niet was gelukt. Koenraad versloeg Hugbert in 866 bij Orbe en kreeg zijn titels: hertog van het gebied tussen de Jura en de Alpen, lekenabt van Saint-Maurice.
[wikipedia]

Koenraad getrouwd Waldrada. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Boso werd door het huwelijk van zijn zuster Richildis met Karel de Kale een belangrijke hoveling. In 870 werd hij graaf van Troyes, Lyon en Vienne, en lekenabt van de abdij van Sint-Mauritius. In 872 werd hij benoemd tot graaf van Berry en tot kamerheer van Lodewijk de Stamelaar, die onder zijn vader koning van Aquitanië was. Boso werd een belangrijke raadgever en bestuurder onder Lodewijk. In 876 volgde hij Karel de Kale naar Italië, waar die tot koning werd gekozen en tot keizer werd gekroond. In Pavia werd Boso tot aartsminister en stadhouder van Italië, en tot hertog van de Provence benoemd. Boso nam Ermengarde, dochter van de overleden koning Lodewijk II van Italië, en haar moeder Engelberga van Parma, gevangen. Al snel kwamen Boso, Ermengarde en Engelberga tot zaken en Boso trouwde met Ermengarde. In 877 werd Boso benoemd tot graaf van Mâcon en Chalon-sur-Saône, hij verzette zich tegen een tweede veldtocht van Karel in Italië. Na het overlijden van Karel behoort Boso tot de edelen die bij Lodewijk de Stamelaar de bevestiging van diens toezeggingen afdwingen.

In 878 vergezelde Boso paus Johannes VIII naar Troyes om steun tegen de Saracenen en de Italiaanse edelen te vragen. Boso werd met een klein leger naar Pavia gestuurd en de paus adopteerde Boso als zoon. Samen wilden ze Boso tot koning van Italië laten uitroepen maar de Italiaanse bisschoppen en edelen verzetten zich hiertegen en Boso keerde terug naar huis. In 879 werd Boso nog benoemd tot graaf van Autun.
Na het overlijden van Lodewijk de Stamelaar in 879, werd zijn koninkrijk gedeeld tussen zijn twee oudste zoons. Boso was een tegenstander van deze deling. Toen dat jaar ook nog een inval door de Oost-Franken plaatsvond, maakte Boso gebruik van de verwarring en riep zich uit tot een zelfstandige koning in ongeveer het gebied tussen de Rhône, de Alpen en de Middellandse Zee. Dit was het gebied waar hij al een groot aantal functies en bezittingen had. Hij maakte Arles tot zijn hoofdstad. Zijn vrouw en zijn schoonmoeder zouden zijn ambitie nog hebben versterkt. De paus was daarentegen teleurgesteld dat Boso's ambitie bij de Alpen ophield en daardoor geen nuttige bondgenoot meer voor hem was. Ter gelegenheid van zijn kroning stichtte hij de abdij van Charlieu. In hoog tempo creëerde hij een regering en een feodale organisatie.
Boso's koningschap werd niet door de andere koningen van de Frankische koninkrijken geaccepteerd. Hij was namelijk de eerste koning die niet van Karel de Grote afstamde (zijn vrouw wel) en zijn koningschap was daardoor een onacceptabel precedent omdat het inbreuk maakte op hun exclusieve rechten op de koningstitels. Ze sloten een bondgenootschap tegen Boso en belegerden in 880 Vienne. Boso liet de verdediging van de stad over aan zijn vrouw en trok zich zelf met een leger terug in de bergen. Door onderlinge conflicten werd het beleg na enige tijd opgeheven. Vienne werd opnieuw belegerd door Karloman van Frankrijk die echter in 882 weg trok na het nieuws van het overlijden van zijn broer Lodewijk III van Frankrijk. Hetzelfde jaar werd Vienne echter veroverd door Karel III de Dikke. Ermengarde en haar kinderen werden gevangengenomen en door Boso's broer Richard I van Bourgondië in Autun opgesloten. In 884 werd Karel de Dikke koning van alle Frankische koninkrijken. In ruil voor een huldiging door Boso en de opgave van Wallis, Aosta en Savoije erkende Karel zijn koningstitel en sloot vrede.
De laatste jaren van zijn leven verliepen rustig. Boso werd begraven in de kathedraal van Vienne.
[wikipedia]

Burchard getrouwd Liutgard van Saksen. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Koenraad was een belangrijke vertrouweling van Lodewijk de Vrome. Oorspronkelijk was hij graaf van de Argengau. Hij verwierf grote bezittingen in Schwaben. In 830 was hij ook hertog van Alemannië en voogd van de Abdij van Sankt Gallen, en werd in dat jaar (als aanhanger van de keizer) gedwongen om in het klooster te treden tijdens de eerste opstand tegen Lodewijk de Vrome. In 833-834 deelde hij de gevangenschap van de keizer Lodewijk. In 839 wordt hij vermeld als graaf van de Argengau, Alpgau, Rheingau, Eritgau en Zürichgau. Hij was ook lekenabt van de Abdij van Sint-Germanus van Auxerre.
In 842 was Koenraad namens Karel de Kale en Lodewijk de Duitser een van de drie onderhandelaars in de onderhandelingen voor het verdrag van Verdun. In 844 werd hij ook graaf van de Linzgau. Daarmee bestuurde hij vrijwel het gehele gebied rondom het Bodenmeer. In 849 werd hij graaf van Parijs (onder Karel de Kale dus), Koenraad bleef echter een belangrijke adviseur van Lodewijk de Duitser. Toen Karel en Lodewijk in 859 echter met elkaar in conflict kwamen, moest Koenraad een keuze maken en koos het kamp van Karel. Hij verloor zijn bezittingen in Alemannië en Beieren maar kreeg van Karel het graafschap Auxerre. Dit vormde later de basis voor de Bourgondische bezittingen van de Welfen.
[wikipedia]

Koenraad getrouwd Adelheid van Tours. Adelheid (dochter van Hugo van Tours en Ava van Morvois) is geboren circa 820; is gestorven in 866. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Hij was graaf van de Ardennengouw en Metz, en lekenabt in de abdij van Gorze. Er is maar weinig over hem bekend. Bivinus zou een zoon kunnen geweest zijn van Richard II van Rouen, graaf van Amiens.
[wikipedia]

Bivinus getrouwd Richardis. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Liudolf (vóór 806 - 11 maart 866) is vanaf 840 vermeld als graaf in Saksen. In 845 bezocht hij met zijn vrouw de paus in Rome, om zijn steun te vragen voor de oprichting van een vrouwenklooster. Dat klooster werd door hen gesticht in 852 in Brunnshausen, en zou later naar Gandersheim worden verplaatst. Vanaf 850 wordt hij ook genoemd als hertog van de Oost-Saksen (Latijn: dux orientalis Saxonum), hij vocht tegen de Slaven en de Vikingen. Zijn persoonlijke bezittingen lagen ook in het oosten van Saksen. Liudolf is begraven in zijn eigen klooster in Brunnshausen.
Het geslacht van de Liudolfingen (ook de Ottonen) is naar hem genoemd, omdat hij er de oudste met zekerheid bekende vertegenwoordiger van is. Er wordt echter algemeen vanuit gegaan dat zijn ouders de graaf Bruno van Saksen (geb. ca. 770) en Auda (geb. ca. 780) waren, de ouders van Bruno zijn dan de krijgsheer Bruno van Engern (geb. ca. 725) en Gisla van Verla (geb. ca. 735).
[wikipedia]

Liodulf getrouwd Oda van Billung. Oda (dochter van princeps van Billung en Aeda) is gestorven op 17 mei 913. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Welf getrouwd Eigilwich. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Hugo had uit zijn familiebezit grote bezittingen in de Elzas. Hij begon zijn loopbaan als graaf van Tours en Sens en voogd van St Julien te Auxerre. In 811 maakte hij met bisschop Haido van Basel en hertog Aio van Friuli, deel uit van het Frankische gezantschap naar Constantinopel. In 824 leidt hij een veldtocht naar Bretagne en in 826 begeleidt hij keizerin Judith naar de doop van de Deense koning Harald Klak in Ingelheim.
In 827 kreeg Hugo de opdracht om samen met Matfried van Orléans en Pepijn I van Aquitanië een leger te formeren en een inval in de Spaanse Mark af te slaan. Matfried en Hugo talmden net zolang tot dat de dreiging voorbij was. Hieraan dankt hij zijn bijnaam. In februari 828 worden daarom al zijn functies ontnomen, op een hofdag in Aken.
Daarna werd Hugo een van de voornaamste hovelingen van Lotharius I en hij was een van diegenen die hem aanzetten tot opstand tegen zijn vader. Als straf verloor hij al zijn bezittingen in Frankrijk maar werd door Lothar hertog van Locate (bij Milaan) gemaakt. Hugo is overleden tijdens een aardbeving. Hij liet zijn bezittingen na aan St Johannes de Doper te Monza.

Hugo getrouwd Ava van Morvois. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

was graaf van Arles en Turijn. In 826 ruilde hij met Lodewijk de Vrome 8 hoeven en een kapel bij Beek bij Nijmegen, met bezittingen in Vercelli. Hij was de stamvader van de Bosoniden.
[wikipedia]

princeps getrouwd Aeda. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Aeda is volgens wikipedia een dochter van Pippijn van Italië (Longbarden) en daarmee kleindochter van Karel de Grote. De engelse wikipedia pagina van Liudolf, Duke of Saxony vermeldt deze relatie niet. Ook als je via de nederlandse pagina naar Pipijn van Italië gaat wordt daar gemeld dat er geen huwelijk bekend is. Echter bij de engelstalige pagina en bij de website Karel de Grote staat wel degelijk een vrouw vermeldt en diverse dochters. Vanwege deze tegenstrijdigheden heb ik de verbinding hier niet opgenomen.

Rothard getrouwd Ermenane. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Andere gebeurtenissen:

• Naam: Pepijn van Italië

Aantekeningen:

Zie toegevoegde bronnen.

(Research):Vergezelde zijn vader naar Italië, alwaar hij werd gedoopt door paus Hadrianus, bij welke gelegenheid zijn naam Karel werd veranderd in Pippijn. Werd te Rome op 15.4.781 tot koning gekroond. Uit zijn verbintenis (voor 796) met Chrothais, zonder twijfel nauw geparenteerd aan Adelhard van Corbië en diens halfbroer Wala, de toekomstige beschermheren van Bernard van Italië, werden de volgende kinderen geboren:

Aantekeningen:

Luitfried bracht zijn jeugd door op de residentie van zijn vader, de palts van Koeningshoffen. In 723 wordt hertog van de Elzas, als opvolger van zijn vader. Het hertogdom omvat naast de huidige Elzas ook de omgeving van Bazel (Zwitserland), de Breisgau en de Ortenau. Hij kiest Straatsburg als zijn hofstad en maakt zijn broer Eberhard graaf van de Sundgouw. In 734 doet hij de eerste van 7 schenkingen aan het klooster Wissembourg dat zijn vader heeft gesticht. Hij doet ook schenkingen aan Honau en Murbach (gesticht door zijn broer Eberhard).
Vermoedelijk is Luitfried bondgenoot van Karel Martel en zijn zoon Carloman in hun pogingen om de Alemannen ten oosten van de Rijn te onderwerpen. Hij werkt ook nauw samen met bisschop Heddo van Straatsburg. Na zijn dood worden belangrijke familiebezittingen door Pepijn de Korte geconfisqueerd en wordt er geen nieuwe hertog benoemd. Het is waarschijnlijk dat Luitfried in zijn laatste jaren een tegenstander van Pepijns machtsstreven was. Zijn zoons mogen wel het bestuur van de Elzasser graafschappen voortzetten. Mogelijk is de beëindiging van het Elzasser hertogdom vooral veroorzaakt doordat de Elzas vanouds onderdeel uitmaakte van Alemanië en dat er na de definitieve onderwerping van de Alemannen in 745 geen behoefte meer was aan een apart hertogdom in de Elzas.
[wikipedia]

Luitfired getrouwd Hiltrud. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Zie toegevoegde bronnen.

Karel getrouwd Hildegard van Vinzgouw vóór 30 apr 771. Hildegard (dochter van Gerold I graaf van Vinzgouw en Imma van de Alamannen) is geboren in 758; is gestorven op 30 apr 783 in Thionville,,,France; is begraven in Metz,,Lorraine,France. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

begraven in de kerk van de abdij Saint-Arnoul van Metz
Vergezelde Karel naar Italië in 773 en 781