Aantekeningen: Onze voorouders

Voeg bladwijzer toe

Treffers 5,051 t/m 5,100 van 5,248

#	Aantekeningen	Verbonden met
5051	vermoedelijk dochter van Leendert Crijns Molenaar en Geertge Dieuwers	Geertruid Leenderts (I23910)
5052	vermoedelijk door keizer Hendrik IV (1056-1105) beleend met het land van Kuijc voor 1096. is de stamvader van het geslacht van Cuijk. Herman was heer van Malsen (kan verwijzen naar meerdere plaatsen in het rivierenland) en burggraaf van Utrecht voor bisschop Willem van Gelre (in sommige bronnen ook Willem van Cuijk genoemd). Zijn vader was mogelijk graaf Unruoch van Teisterbant, de broer van bisschop Ansfried van Utrecht. Hermans belangrijkste wapenfeit was dat hij op 28 juni 1061 deelnam aan de slag bij Nederhemert. De troepen van de bisschop en zijn bondgenoten werden daar verslagen door graaf Floris I van Holland. Herman hergroepeerde en overviel het rustende leger van Floris. Floris en veel van zijn soldaten werden daarbij gedood. Herman werd door keizer Hendrik IV beleend met het land van Cuijk. [wikipedia]	van Malsen, Herman (I1842)
5053	vermoedelijk na 1738 verhuist naar Amsterdam gezien dat daar 4 van zijn kinderen hun kinderen lieten dopen.	van Alderen, Jacob (I12483)
5054	vermoedelijk nooit getrouwd en geen kinderen (zie testament van zijn moeder)	Ambagtsheer, Pieter Ariens (I5417)
5055	veronderstelt dochter van Keizer Karel de Kale. Zij zou dan een dochter van Ermentrudis moeten zijn gezien het moment van het huwelijk. Dat maakt haar dan een waarschijnlijk jongere zus van de welbekende Judith die geschaakt werd door Boudewijn I van Vlaanderen. De enige bron die melding van haar maakt als dochter van Keizer Karel de Kale zijn de franstalige afschriften van de vermeldidngen bij de portretten van de Heren van Egmont in Brussel, die Kornelis van Alkemade liet maken voor het verdwijnen van de protretten. Andere bronnen over Keizer Karel de Kale vermelden geen dochter Lucretia. De juistheid van de familieband met Keizer Karel de Kale mag dus terecht in twijvel worden getrokken.	Luckretia (I23238)
5056	verrmeld 1198-1247, bouwde ca. 1240 het slot Dillenburg. Hendrik II de Rijke van Nassau is een rechtstreekse voorvader van Willem de Zwijger. Zijn zoon Otto de I wordt gezien als de stamvader van de "Ottoonse linie" van het Huis Nassau waar ook het Nederlands koninklijk huis van afstamt. Hendrik II was de oudste zoon van graaf Walram I van Nassau. Volgens de meeste bronnen werd hij geboren rond 1190. Volgens A.W.E. Dek is de geboortedatum van Hendrik rond 1180 omdat zijn vader deelnam aan de derde kruistocht tussen 1189 en 1190. Zijn moeder was Kunigunde van Ziegenhain, dochter van graaf Poppo II van Nidda. Na de dood van Walram I in 1198 is Hendrik hem op achtjarige leeftijd opgevolgd als graaf van Nassau. Hij deelde zijn regering met zijn jongere broer, Robert IV tot 1239. [wikipedia]	van Nassau, Hendrik II 'de Rijke' (I20240)
5057	vertoeft sinds 1055 aan het Duitse hof; vergezelt haar gemaal op de tocht naar Canossa; gekroond tot keizerin Rome 31-3-1084	von Savoyen, Bertha (I20255)
5058	vertrekt op 11 mei 1937 naar Arnhem en keert 6 mei 1938 weer terug in het huis van zijn vader	Ambachtsheer, Johan (I10885)
5059	vertrok 18 maart 1929 naar Curacao overleed daar 15 maanden later	Touw, Jacobus Levinus (I547)
5060	verzorgt de zoon Pieter Cornelis van haar broer Pieter. In 1915 verhuist ze naar den Haag om bij dezelfde Pieter Cornelis haar oude dag door te brengen	Ambachtsheer, Pieternella (I133)
5061	via contact C J Hunnink huwelijk vermeld jongeman van zwolle	Gezin F223746461
5062	vier kinderen begraven: januari 1748, december 1749, juli 1752 en augustus 1758.	Gezin F223748390
5063	vieren 5 juli 1980 hun 25 jarig huwelijksfeest (Woerdense Courant, 26/6/1980; p. 30/30)	Gezin F1466
5064	vieren 50 jarig huwelijksfeest in Hardinxveld	Gezin F223745873
5065	viert 10 september 1977 hun 25 jarig huwelijksfeest (Woerdense Courant, 8/9/1977; p. 26/26)	Gezin F1445
5066	volgens akte van overlijden uit Smallingerland; overleden in het derde gesticht te Veenhuizen.	van der Heide, Jeltje Sjoerds (I24793)
5067	volgens digitale stamboom van Noord Holland is ze in vogelenzang geboren	van Aalderen, Hermina (I12930)
5068	volgens overlijdensakte geboren in 1777 te Ruinen Echter volgens DTP boeken geboren in 1780; DTP boek meldt ook andere spelling van de ouders. Ontbreken van achternaam ten Brink en patroniem moeder is Mesken (en niet Mes zoals overlijdensakte meldt)	ten Brink, Albert Gerrits (I97)
5069	volgens volkstelling Napoleon in 1795 36 jaar oud (dus geboren in 1759) had toen 3 kinderen hieronder in iedergeval Maria Anna en Theresia van de overige 6 was er in 1795 dus nog maar 1 in leven daarna zijn nog 6 kinderen geboren. Overlijdens akte meldt 52 jaar oud dus geboren in 1756 Locaties waar Judocus heeft gewoont	Thorens, Judocus (I355)
5070	volgens website P. Ouwens getrouwd op 28 april 1652 dit strookt niet met de geboorte van de kinderen	Gezin F489
5071	Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven.	Levend (I19613)
5072	volgorde van de kinderen onzeker	Gezin F964
5073	volkstelling Kattendijke van 1813 vermeld Bastiaan de Heer en Apolonia Ambachtsheer als ouders. Het lijk echter waarschijnlijker dat dit Bastiaan de Heer en Pleuntje Gerrits Vendelo zijn. Pleuntje Willems Baartman getrouwd met Pieter Cornelis Ambachtsheer was een volle nicht van Pleuntje Vendelo. De geboorte datum vermeldt in de volkstelling klopt niet helemaal met de gevonden doopdatum. De overlijdensakte vermeldt leeftijd 66 echter uitgaande van de doopdatum (en ook de gevonden geboortedatum in de volkstelling) zou het 68 moeten zijn. Doopvermelding vermeldt duidelijk 28 juli 1754. Dit zal echter bij de volkstelling niet goed zijn begrepen en van de 7de maand is toen september gemaakt. Of het is verkeerd begrepen bij de transcriptie van de volkstelling. Dit zou moeten worden geverifieerd in het origineel.	de Heer, Dirk (I19406)
5074	volledige naam: Christina Wilhelmina Arendina Joanna van Aalderen ongehuwd gestorven	van Aalderen, Christina Wilhelmina Arendina Johanna (I13261)
5075	voogd van de abdij van Remiremont	van Metz, Richard (I20748)
5076	voogd van de bruid Johannes Hendrikus Koop toeziend voogd van de bruid Hendrik Jan Riksen	Gezin F416
5077	voor de vrouw van Jan Versteegh	van Donkelaer, Cornelia Brandtze (I404)
5078	Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven.	Levend (I22)
5079	Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven.	Levend (I17989)
5080	voornaam slecht leesbaar	Kleijn, Jurrien (I15660)
5081	voornaam zeer slecht leesbaar	Kleijn, Honijanta (I15661)
5082	vrijgesteld van dienst uit hoofde van te zijn eenige wettige zoon	Stoter, Fake (I22796)
5083	vrouw vermeldt al WIllemijna maar doorgehaald en veranderd in Hermina hij vermeldt als Constapil onder de COmp. van de heer Peterzen zij vermeldt als J.D. in de nieustraat	Gezin F223746288
5084	vrouw weduwe van Pieter Thorens woonplaats Hengstdijk; man weduwnaar van Pieternella Warrens woonplaats Stoppeldijk Get Judocus Verschuren en Adrianus Heremans	Gezin F1771
5085	waarschijnlijk boer op de hoeve "De Hoogstee" in Sandelingenambacht	Besemer, Leendert Jacobs (I2563)
5086	waarschijnlijk dezelfde als Catrijna van Aalderen getrouwd met Willem van Erve gezien dat de vrouw van haar broer getuige is bij de doop van een kind van Willem van Erve en Catrijna van Aalderen	van Aalderen, Catarina (I12562)
5087	waarschijnlijk op 16 juni 1795 nog zijn kind begraven Lijstbet Ambagtsheer (NH begraaf 1795-1801 (DTB-903) te Hedel	Ambagtsheer, Jan (I5390)
5088	Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven.	Levend (I19658)
5089	waarschijnlijk te Barendrecht	Trijntge Claes Coenendr (I5951)
5090	waarschijnlijk te Smitshoek	Quirijn Gerritsz (I21403)
5091	waarsman van Oud-Reyerwaard (ook al in 1454?), 1487-1490, gegoed te Ridderkerk, gaf zijn naam aan een weer in Oud-Reyerwaard, dijkplichtig met Gijsken Ockers weduwe voor 6 morgen in Schildmans kinderenambacht 1470, beleend door OostBarendrecht (later: Wassenaar) met het recht van vogelarij en visserij in het ambacht van OostBarendrecht, 17-12-148 Een nazaat van Mon kan zijn geweest: Mon Willemsz., landhuurder te Hendrik Ido Ambacht, o.a. tezamen met (zijn broer?) Sebastiaen Willemsz., 1561, en te Schobbelandsambacht 1561. Op 6-11-1585 kocht de te Hendrik Ido Ambacht wonende Willem Monnensz. land in Heeroudelandsambacht, dat hij op 27-10-1586 van de hand deed. Op 22-4-1593 was hij in Hendrik Ido Ambacht woonachtig, alwaar hij ook een hofstede bezat en bewoonde en landeigenaar was. Hij was heemraad ald. 1594, 1595, 1597, 1598, 1601 en overl. voor 28-1-1604. Geerit Jan Pietersz. was zijn erfgenaam.	Schouten, Mon Willemsz (I4534)
5092	was de eerste Koning der Franken die alle Frankische stammen verenigde onder één heerser. Hij was ook de eerste katholieke koning die heerste over Gallië (Frankrijk). Hij was de zoon van Childerik I en Basina. In 481, toen hij vijftien jaar oud was, volgde hij zijn vader op. De Salische Franken waren een van de twee Frankische stammen die het gebied ten westen van de lagere Rijn bezetten, met hun centrum in een gebied bekend als Toxandrië, tussen de Maas en de Schelde (in wat nu Nederland en België is). Clovis' machtsbasis was ten zuidwesten van dit, in de buurt van Doornik en Cambrai langs de moderne grens tussen Frankrijk en België. Clovis veroverde de naburige Salisch Frankische koninkrijken en vestigde zichzelf als enige heerser van de Salische Franken voor zijn dood. De kleine kerk waarin hij werd gedoopt heet nu het klooster van Saint-Remi en een standbeeld van hem die gedoopt wordt door Remigius van Reims kan er worden gezien. Clovis en zijn vrouw Clothilde zijn begraven in de Sint-Genevieve kerk in Parijs. Een belangrijk deel van Clovis nalatenschap is dat hij de macht van de Romeinen verminderde in 486 door de Romeinse heerser Syagrius te verslaan in de Slag bij Soissons. Clovis werd bekeerd tot het katholicisme, in tegenstelling tot het arianisme dat vaak voorkwam onder de Goten die heersten over het grootste gedeelte van Gallië in die tijd, op initiatief van zijn vrouw, Clothilde, een Bourgondisch Gothische prinses die een katholiek was ondanks het arianisme dat haar omringde aan het hof. Hij werd gedoopt in een kleine kerk die zich op of naast de site van de Kathedraal van Reims bevond, waar de meeste toekomstige Franse koningen gekroond zouden worden. Deze daad was van enorm belang in de latere geschiedenis van West- en Centraal-Europa in het algemeen, omdat Clovis zijn domein uitbreidde over bijna de hele oude Romeinse provincie Gallië (ruwweg modern Frankrijk). Hij wordt beschouwd als de stichter van de Merovingische dynastie die heerste over de Franken voor de volgende twee eeuwen. [wikipedia]	Clovis I (I20787)
5093	was de tweede graaf van het graafschap Loon. Emmo was hoogstwaarschijnlijk de zoon van de eerste graaf, Giselbert van Loon. Emmo's broer Otto was abt van de abdij te Sint-Truiden [wikipedia]	van Loon, Emmo (I20320)
5094	was de vijfde graaf van Loon tussen 1139 en 1171. Hij liet in Brustem een burcht bouwen. Van zijn broer Gerard erfde Lodewijk in 1155 het graafschap Rieneck. Lodewijk was voogd van de abdij van Averbode en de abdij schonk de Bolderbergwinning in Bolderberg, nu bekend als domein Bovy [wikipedia]	van Loon, Lodewijk I (I20246)
5095	was een Frankische edelman die een belangrijke rol speelde in het bestuur in Zuid-Duitsland. Zijn ouders zijn onbekend. Gerold was getrouwd met Imma, dochter van Hnabi en Hereswind. Gerold en Imma waren schoonouders van Karel de Grote en grootouders van Lodewijk de Vrome. Gerold is afkomstig uit Rijnland had daar en in de Elzas grote bezittingen, Imma had vermoedelijk grote bezittingen in de Bertoldsbaar. Hij was een van de Frankische edelen die in Allemannië op hoge posities werden benoemd en werd graaf van de Kraichgau en de Anglachgau. Later werd hij ook graaf van de Vinzgau. Hij wordt samen met Imma vermeld in 779 bij een schenking aan het Nazariusklooster en in 784 bij een schenking aan de abdij van Lorsch. In 788 werd hij prefect van Beieren na het afzetten van Tassilo III van Beieren en leverde een belangrijke bijdrage aan de integratie van Beieren in het Frankische rijk. Wordt markgraaf van de Avaarse Mark nadat die in 791 door Karel de Grote is ingesteld. Hij stierf in 799 tijdens een veldtocht tegen de Avaren. [wikipedia]	van Vinzgouw, Gerold I graaf (I1868)
5096	was een Varangse knjaz (prins) die heerste over het Kievse Rijk tussen 912 en 945 volgens de Nestorkroniek. Het is een van de eerste vorsten van het Kievse Rijk waarvan met enige zekerheid kan worden gesteld dat hij echt heeft bestaan en geen legendarisch figuur was. De Nestorkroniek vermeldt verder weinig over hem. Er is gespeculeerd dat de kroniekschrijver(s) ervoor kozen om zijn regering uitgebreid te beschrijven, aangezien het Kievse Rijk in die tijd werd gedomineerd door de Chazaren. Een vermelding in de kroniek dat hij de zoon was van Rurik wordt op chronologische gronden ook in vraagstelling gebracht. Scheepsgraf van Igor de Oude in 945 (door Heinrich Semiradski) Hij onderwierp de Slavische Drevljanenstam na een strijd in 914 en liet hen schatting betalen. Het jaar daarop wist hij als eerste Kievse vorst vrede te sluiten met de machtige Petsjenegenstam, maar raakte in 920 opnieuw in oorlog met hen. Hij belegerde Constantinopel twee maal; in 941 en in 944. In 941 trok Igor met een grote vloot naar de stad, waarna het Kievse leger de ommelanden van Constantinopel verwoestte. Het Byzantijnse leger wist de vloot te beschadigen met Grieks vuur en wist hen daarop te verdrijven, waarna Igor zich terugtrok. De Byzantijnse vorst liet daarop waarschijnlijk de gunstige handelsverdrag met de Vangariërs verbreken. Igor trok daarop in 944 opnieuw naar de stad, naar verluidt om de privileges van het oude handelsverdrag opnieuw af te dwingen. De Byzantijnen stuurden een delegatie die het verdrag hernieuwde, maar de privileges waren minder positief voor de Vangaarse handelaren als daarvoor. De tekst van het verdrag is vermeld in de Nestorkroniek. Hierdoor werd het Kievse Rijk ook geopend voor christelijke invloeden. In 913 en 944 plunderden de Rus de Arabieren in de Kaspische Zee en belegerden de hoofdstad van Kaukasisch Albanië (nu grondgebied van Azerbeidzjan). Het is niet bekend of Igor iets van doen had met deze veldtocht of dat het hier ging om een onafhankelijke groep Varangiërs. Igor werd gedood bij het inzamelen van de verschuldigde schattingen van de Drevljanenstam in 945, wat weer werd gewroken door zijn vrouw; Olga van Kiev. De Nestorkroniek wijdt zijn dood aan zijn eigen extreme hebberigheid, door te zeggen dat Igor al voor de tweede keer de schatting ophaalde in die maand. Zeker is dat Igor een verhoging wilde van de schatting en gedood werd bij een veldtocht tegen de Drevljanen. Zijn zoon Svjatoslav werd bij de dood van Igor niet meteen heerser over het Kievse Rijk, daar Igors vrouw Olga het regentschap eerst op haar nam tijdens zijn minderjarigheid. [wikipedia]	van Kiev, Igor (I20940)
5097	was een belangrijke Frankische edelman in Italië. In 817 was hij graaf van Brescia, Parma, Picenza, Modena en Bergamo. Hij was ook gezant van de koning voor Italië, samen met bisschop van Ratald van Brescia. In 818 was hij een van de belangrijke tegenstanders van de mislukte opstand van Bernard van Italië. Als dank werd hij in 822 benoemd in de strategisch belangrijke functie van hertog van Spoleto. [wikipedia]	van Spoleto, Suppo I (I20693)
5098	was een belangrijke hoveling van Otto I de Grote en hertog van Lotharingen. Zijn bijnaam werd hem gegeven omdat hij een opvallend rood gezicht had. Koenraad volgde in 941 zijn vader Werner op als graaf van de Nahegouw, Spiersgouw en de Wormsgouw. Ook werd hij dat jaar benoemd tot graaf van de Niddagau. Koenraad had persoonlijke bezittingen bij Waiblingen en Bad Dürkheim (stad). Direct al in 941 had Koenraad een vooraanstaande rol in het onderdrukken van de opstand van Hendrik I van Beieren. In 942 was hij een van de bemiddelaars van de vrede van Visé, waarbij het conflict tussen Otto en Lodewijk IV van Frankrijk werd beëindigd. Dat jaar werd hij ook benoemd tot graaf van Franken, als waarnemer voor de overleden hertog Everhard III van Franken. In 944 volgde zijn benoeming tot hertog van Lotharingen, en gaf hij zijn functie als graaf van Franken op. Hoewel Koenraad persoonlijk geen grote machtspositie in Lotharingen had, wist hij dit onrustige hertogdom toch redelijk onder controle te krijgen hoewel machtige edelen als Reinier III van Henegouwen weerspannig bleven. Hij schonk in 946 bezittingen aan de kerk in Speyer en trouwde in 947 met Liutgard van Saksen, dochter van Otto. Hij sloeg in deze periode eigen munten in Speyer, Bingen en Worms. In 951 volgde Koenraad Otto naar Italië en werd in 952 benoemd tot diens stadhouder in Pavia. In die functie onderhandelde hij een regeling met Berengarius II van Italië waardoor die koning van Italië kon blijven onder het oppergezag van Otto. Toen Otto vervolgens aanvullende voorwaarden aan Berengarius oplegde, was Koenraad diep beledigd over de inbreuk die Otto op zijn bevoegdheden had gemaakt. Dit was voor Koenraad reden om in 953 de opstand van Liudolf van Zwaben, de broer van zijn vrouw te steunen. De opstand verliep niet gunstig en Liudolf zocht steun bij de Hongaren. De Hongaren waren echter geen reguliere bondgenoten maar maakten gebruik van de staat van burgeroorlog door op grote schaal te gaan plunderen. Voor veel van de opstandelingen was dit een reden om zich met Otto te verzoenen. Ook Koenraad koos in 954 weer de kant van Otto. Hij moest zijn functie als hertog opgeven maar kon al zijn graafschappen en persoonlijke bezittingen behouden. Nog in 954 leidde Koenraad een veldtocht tegen de Slavische stammen die de opstand hadden gesteund en in 955 was hij aanvoerder van het contigent uit Franken tijdens de slag op het Lechveld. Volgens de kronieken van Corvey heeft Koenraad in een rustig moment van de slag zijn wapenrusting losgemaakt om wat koelte te krijgen (het was hoogzomer) waarna hij prompt door een pijl in de keel werd geraakt en stierf. Omdat Koenraad sneuvelde op de dag van de heilige Laurentius van Rome, zijn in de omgeving van Speyer in zijn nagedachtenis een groot aantal kerken aan Laurentius gewijd. Koenraad is begraven in de dom van Worms. [wikipedia]	de Rode, Koenraad (I20762)
5099	was een dochter van Eduard de Oudere en van Ælfflæd. Haar halfbroer koning Athelstan van Engeland zond haar en haar zuster Aelgifu naar Duitsland zodat Otto I een van hen als bruid kon kiezen - en voor de ander een passende echtgenoot zou vinden. Otto koos Edith en huwde haar in 929. Hij schonk haar Maagdenburg als morgengave (bruidsschat). Edith en Otto stichtten het Mauritiusklooster in Maagdenburg dat later de dom van die stad zou worden. Edith begunstigde ook andere kerken en kloosters. Otto zou veel van haar hebben gehouden en zeer hebben getreurd na haar overlijden. Edith werd begraven in de dom van Magdeburg. [wikipedia]	van Wessex, Editha (I20764)
5100	was een dochter van een van de graven uit het grafelijk huis van Hamaland. Meginhard IV lijkt in aanmerking te kunnen komen voor het vaderschap. Zeker is dit echter niet. Haar moeder is onbekend. [wikipedia]	van Hamaland, Gerberga (I20967)