| Aantekeningen |
- n 855 verdeelde keizer Lotharius I zijn rijk onder zijn drie zoons. Lotharius was de tweede zoon en had dus geen recht op de keizerskroon van zijn vader. Er ging een hooglopende twist aan de deling vooraf omdat Lotharius' oudere broer Lodewijk die Italië kreeg, ook gebieden ten noorden van de Alpen wilde krijgen, terwijl Lotharius vond dat de minderjarige en ziekelijke jongste broer Karel geen eigen koninkrijk moest krijgen. Lotharius kreeg steun van Lodewijk de Duitser en Karel kreeg steun van Karel de Kale, waarna de verdeling werd bezegeld. De verdeling staat bekend als het Verdrag van Prüm. Na de verdeling trouwde Lotharius met Teutberga, dochter van Boso van Arles die grote bezittingen had in het westen van Zwitserland, wat strategisch was ten opzichte van zowel Italië als Bourgondië. In 856 bevestigden de drie broers de verdeling in Orbe
[wikipedia] [2]
- (Research):begr. in de kerk van de abdij Saint-Atonin te Plaisance. voor het eerst terloops vermeld als jong kind ('parvulus') 841; verkrijgt bij de deling na de dood van zijn vader het noordelijk deel van diens middenrijk (dat later naar hem 'Lotharingen' genoemd gaat worden); in aanwezigheid van zijn oom Lodewijk de Duitser tot koning geproclameerd Frankfort okt. 855, mogelijk kort daarna te Aken gezalfd en gekroond; tracht zijn ca. 855 kerkelijk gesloten, kinderloze huwelijk met Theutberga als ongeldig te doen beschouwen en daarvoor in de plaats zijn al eerdere verhouding met Waldrada te doen erkennen, hetgeen zijn regering voortdurend belast; tracht de samenwerking tussen de Karolingische deelrijken te redden door herhaald overleg met zijn ooms, met wie hij de in 843 getroffen regeling bevestigt Koblenz juni 860; deelt na de dood van zijn broer Karel (24.1.863) diens (midden)deel met zijn andere broer, keizer Lodewijk II, en breidt zo zijn rijk uit tot en met Lyon en Vienne; wordt verplicht Theutberga weer als vrouw terug te nemen Gondreville (bij Toul) 15.8.865 en Waldrada naar Rome te laten gaan, maar blijft zich tegen die door paus Nicolaas I opgelegde regeling verzetten; schijnt daarmee bij diens opvolger Hadrianus II op meer succes te mogen rekenen, met wie hij in Montecassino samenkomt juli 869 en in het Lateraan; overlijdt echter vóór de samenkomst van een nieuwe, tr. 25.12.862 Waldrada N, overl. 9.4 na 869 als non in Remiremont.
|
ca. 835 - 869 (~ 34 jaar)
[2] 
