Startpagina | Wat is er nieuw | Foto's | (Levens)verhalen | Bronnen | Rapporten | Kalender | Begraafplaatsen | Grafstenen | Statistieken | Familienamen
Voeg bladwijzer toe

Godfried van Gulik

Mannelijk ca. 905 - 949  (~ 44 jaar)


Generaties:      Standaard    |    Compact    |    Verticaal    |    Alleen tekst    |    Register

Minder details
Generatie: 1

  1. 1.  Godfried van Gulik is geboren circa 905; is gestorven op 26 mrt 949.

    Andere gebeurtenissen:

    • Naam: Godfried van Lotharingen

    Aantekeningen:

    In een onbekende periode was Godfried een tijd lang als paltsgraaf de vertegenwoordiger van de hertog van Lotharingen. Het ambt werd van 911-915 door Reinier I van Henegouwen (als markgraaf) en aansluitend door Wigerik uitgeoefend. Aangezien Wigerik voor 922 is overleden en Karel III in 923 is afgezet, blijft er slechts een kort tijdsvenster over, waarin Gottfried (ondanks zijn jeugd) als plaatsvervanger van zijn schoonvader in Lotharingen als paltsgraaf kan hebben gefunctioneerd.
    Aangezien Gotfried gelijktijdig echter nauw verwant was met Hendrik de Vogelaar en Otto I de Grote en tevens een broer was van Otto I's belangrijke adviseur en latere kanselier Wigfried, is het ook mogelijk dat hij deze positie na 923 ondanks zijn betrekking met de afgezette Karel III, wist te behouden. Het feit dat zijn zoon Godfried I van Neder-Lotharingen in 959 zelf hertog van Neder-Lotharingen werd, in eerste instantie nog als plaatsvervanger van aartsbisschop Bruno van Keulen, de broer van Otto I de Grote en de opvolger van Wigfried in beide posten, spreekt er voor dat relaties met de Saksische dynastie belangrijker waren dan relaties met de West-Franken.
    [wikipedia]

    Gezin/Partner: Levend. [Gezinsblad] [Familiekaart]

    Kinderen:
    1. 2. Gerard II van Metz  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven is geboren circa 915; is gestorven na 963.
    2. 3. Gerbera van Gullik  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven


Generatie: 2

  1. 2.  Gerard II van Metz Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven (1.Godfried1) is geboren circa 915; is gestorven na 963.

    Gezin/Partner: Onbekend. [Gezinsblad] [Familiekaart]

    Kinderen:
    1. 4. Richard van Metz  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven is geboren circa 950; is gestorven in 986.

  2. 3.  Gerbera van Gullik Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven (1.Godfried1)

    Aantekeningen:

    Zij was een dochter van Godfried van Gulik uit de familie van Matfrieden en Ermentrudis, mogelijk de oudste dochter van koning Karel de Eenvoudige, die ook koning van Lotharingen was, maar in 923 werd afgezet. Van vaderskant was zij een kleindochter van Gerard I van de Metzgau en Oda van Saksen, dochter van hertog Otto I van Saksen, de grondlegger van de macht der Ottonen.
    [wikipedia]

    Gerbera getrouwd Levend [Gezinsblad] [Familiekaart]

    Kinderen:
    1. 5. Irmtrud van Avalgau  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven is geboren in 957; is gestorven in 1020.


Generatie: 3

  1. 4.  Richard van Metz Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven (2.Gerard2, 1.Godfried1) is geboren circa 950; is gestorven in 986.

    Aantekeningen:

    voogd van de abdij van Remiremont

    Gezin/Partner: Onbekend. [Gezinsblad] [Familiekaart]

    Kinderen:
    1. 6. Adelheid van Elzas  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven is geboren circa 975; is gestorven op 19 mei 1039-1046.

  2. 5.  Irmtrud van Avalgau Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven (3.Gerbera2, 1.Godfried1) is geboren in 957; is gestorven in 1020.

    Gezin/Partner: Herbert van de Wetterau. Herbert (zoon van Udo van de Wetterau en NN) is geboren circa 930; is gestorven in 992. [Gezinsblad] [Familiekaart]

    Kinderen:
    1. 7. Gerbera van Gleiberg  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven is geboren circa 970; is gestorven na 1036.
    2. 8. Otto van Hammerstein  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven is geboren circa 975; is gestorven op 5 jun 1036.
    3. 9. Irmtrud van Wetterau  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven is geboren circa 978; is gestorven na 1036.


Generatie: 4

  1. 6.  Adelheid van Elzas Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven (4.Richard3, 2.Gerard2, 1.Godfried1) is geboren circa 975; is gestorven op 19 mei 1039-1046.

    Aantekeningen:

    endrik was graaf van de Wormsgau, stierf als een jonge man en werd begraven in de dom van Worms.

    Gezin/Partner: Hendrik van Spiers. Hendrik (zoon van Otto I van Karinthië en Judith) is geboren circa 970; is gestorven op 28 mrt 989-1000. [Gezinsblad] [Familiekaart]

    Kinderen:
    1. 10. Konrad van Frankenland  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven is geboren circa 990; is gestorven op 4 jun 1039 in Utrecht,,Utrecht,Nederland.

  2. 7.  Gerbera van Gleiberg Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven (5.Irmtrud3, 3.Gerbera2, 1.Godfried1) is geboren circa 970; is gestorven na 1036.

    Andere gebeurtenissen:

    • Naam: Gerberga van Henneburg

    Gezin/Partner: Hendrik van Schweinfurt. Hendrik (zoon van Berthold van Schweinfurt en Heiksuinda van Walbeck) is geboren circa 950; is gestorven op 8 sep 1017. [Gezinsblad] [Familiekaart]

    Kinderen:
    1. 11. Otto III van Zwaben  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven is geboren circa 1000; is gestorven op 28 sep 1057.
    2. 12. Eilika van Schweinfurt  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven is geboren circa 1005; is gestorven na 10 dec 1059.

  3. 8.  Otto van Hammerstein Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven (5.Irmtrud3, 3.Gerbera2, 1.Godfried1) is geboren circa 975; is gestorven op 5 jun 1036.

    Andere gebeurtenissen:

    • Naam: Otto I van Zutphen

    Aantekeningen:

    Otto van Hammerstein stamde uit het adellijke Duitse geslacht van de Konradijnen. Hij was een zoon van graaf Herbert van de Wetterau en Irmentrude, dochter van Megingoz (leen)graaf van het woudgraafschap Osning en diens echtgenote Gerberga, een achternicht van koning/keizer Otto I (936-973, keizer 962). Otto van Hammerstein volgde in 1002 Otto I van Karinthië naar Italië. In 1016 volgde hij zijn broer op als graaf van de Wetterau en (1019) Engersgau, Neder-Lahngau, Gleiberg en Hammerstein. Otto van Hammerstein huwde met Ermgard (ook wel aangeduid als Ermengarde, Irmgard of Irmingard) van Verdun (ca. 980 - 1042), dochter van Godfried van Verdun bijgenaamd de Gevangene.
    De kinderloze keizer Hendrik II (1002-1024) heeft de naar toenmalige (kerkelijke) maatstaven te nauwe verwantschap van het echtpaar aangegrepen om de eerste verwant in de lijn van troonopvolging, de Ezzoon Liudolf, te blokkeren. Hoe dat in elkaar stak, komt hieronder gedetailleerder aan de orde. Het heeft ertoe geleid dat Zutphen een tijdlang één van de meest spraakmakende personen uit de tijd van Hendrik II heeft geherbergd.
    [wikipedia]

    Gezin/Partner: Ermengarde van Verdun. Ermengarde (dochter van Godfried van Verdun en Mathildis van Saksen) is gestorven in 1042. [Gezinsblad] [Familiekaart]

    Kinderen:
    1. 13. Mathilda van Zutphen  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven

  4. 9.  Irmtrud van Wetterau Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven (5.Irmtrud3, 3.Gerbera2, 1.Godfried1) is geboren circa 978; is gestorven na 1036.

    Gezin/Partner: Frederik van Luxemburg. Frederik (zoon van Siegfried van Luxemburg en Hedwig van Nordgau) is geboren circa 965; is gestorven op 6 okt 1019. [Gezinsblad] [Familiekaart]

    Kinderen:
    1. 14. Frederik van Neder-Lotharingen  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven is geboren in 1003; is gestorven op 28 aug 1065.
    2. 15. Giselbert van Luxemburg  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven is geboren circa 1007; is gestorven op 14 aug 1059.


Generatie: 5

  1. 10.  Konrad van Frankenland Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven (6.Adelheid4, 4.Richard3, 2.Gerard2, 1.Godfried1) is geboren circa 990; is gestorven op 4 jun 1039 in Utrecht,,Utrecht,Nederland.

    Andere gebeurtenissen:

    • Naam: Konrad II
    • Naam: Konrad der Ältere

    Aantekeningen:

    Koenraads vader was jong overleden en daardoor kreeg zijn oom Koenraad de grote erfenis van zijn grootvader Otto I van Karinthië. Koenraad zelf werd in bescheiden omstandigheden opgevoed door Burchard, de bisschop van Worms. Eenmaal volwassen werd hij graaf van Speyer en Worms. In 1017 werd Koenraad gewond aan de zijde van zijn oom Gerard van Metz tegen Godfried II van Lotharingen. Hij trouwde in 1016 met Gisela van Zwaben. Keizer Hendrik II probeerde (zonder werkelijke grond) het huwelijk te dwarsbomen op grond van bloedverwantschap en liet het paar in de ban doen. Koenraad en Gisela gingen in ballingschap en in 1019 hielp Koenraad zijn neef, de latere hertog Koenraad II van Karinthië tegen de toenmalige hertog van Karinthië, Adalbero van Eppenstein. In 1020 verzoende Koenraad zich met de keizer en deze gaf zijn verzet tegen het huwelijk op.
    Na de dood van de kinderloze keizer Hendrik werd Koenraad tot koning gekozen en op 8 september 1024 in Mainz gekroond. De adel uit Lotharingen en Saksen had de verkiezing niet gesteund maar Koenraad wist na onderhandelingen ook daar als koning te worden erkend. Hij moest daarvoor wel concessies doen: zo stemde hij toe dat in Saksen weer het eigen Saksische recht ging gelden en liet hij dat vastleggen in een wetboek. In 1025 volgde de huldiging door de Italiaanse bisschoppen te Konstanz (stad) en besprekingen met de bevolking van Pavia (stad) die na de dood van Hendrik de koninklijke palts in die stad had verwoest. In 1026 werd Koenraad in Milaan (stad) tot koning van Italië gekroond. In 1027 werd hij in Rome door paus Johannes XIX gekroond tot Keizer van het Heilige Roomse Rijk. Ook was Koenraad in 1026/1027 hertog van het hertogdom Beieren. Zijn zoon Hendrik III werd in 1028 tot medekoning gekroond en zou zich snel ontwikkelen tot een belangrijke adviseur van zijn vader.
    Koenraad voerde een actieve en agressieve politiek tegen de oostelijke buurlanden van Duitsland. In 1028 hield hij een veldtocht tegen Polen. Koning Mieszko moest alle westelijke veroveringen van zijn vader opgeven en was ook gedwongen zijn koningstitel op te geven en Koenraad als leenheer te erkennen. In 1029 hield Koenraad een veldtocht tegen Hongarije maar die liep op een mislukking uit en het Duitse leger moest zich zelfs bij Wenen overgeven. Koenraad sloot een bondgenootschap met Knoet de Grote en gaf hem gebieden in het noorden van Duitsland in leen. In 1036 liet Koenraad ook zijn zoon Hendrik trouwen met een dochter van Knoet. In 1033 organiseerde Koenraad een nieuwe aanval op Polen, van drie zijden: Polen werd tegelijk door Duitsland, de Denen en door het Kievse Rijk aangevallen.
    Koning Rudolf III van Bourgondië had in 1016 keizer Hendrik II als leenheer gehuldigd en beloofd dat hij Bourgondië aan hem zou nalaten als hij zonder directe erfgenamen zou overlijden. Na de dood van Hendrik verviel deze belofte maar zijn nicht, keizerin Gisela, wist te bereiken dat Rudolf de belofte hernieuwde aan Koenraad. Dit leidde direct tot verzet van Gisela's zoon uit een eerder huwelijk, Ernst II van Zwaben, die zichzelf als kandidaat voor de opvolging van Rudolf zag. Ernst kwam in opstand tegen Koenraad. Verzoeningspogingen door Gisela mislukten en uiteindelijk werd Ernst in 1030 gedood door de bisschop van Konstanz. Rudolf overleed in 1032 en zijn neef Odo II van Blois, de machtigste edelman van Frankrijk, greep de macht in Bourgondië en riep zich uit tot koning. Koenraad liet zich op 2 februari 1033 te Payerne (gemeente) tot koning van Bourgondië kronen. Hij vermeed een directe confrontatie met Odo maar wist door diplomatie te bereiken dat steeds meer edelen en geestelijken in Bourgondië zijn aanspraken steunden. In 1034 werd hij uiteindelijk in Zürich (stad) door de edelen als koning van Bourgondië gehuldigd.
    In het zuiden ontnam Koenraad in 1035 markgraaf Adalbero van Eppenstein zijn functies in de marken Karinthië en Verona, en gaf deze functies aan zijn neef Koenraad II van Karinthië. Koenraad had de controle over alle belangrijke Alpenpassen nu vast in handen en kon zich nu actief met Italiaanse zaken bezighouden. In 1038 mengde Koenraad zich in de Italiaanse twisten tussen de bisschoppen en de hoge adel enerzijds, en de lage adel en steden anderzijds. Toen hij de bisschop van Milaan gevangen zette, ontstond echter een algemeen anti-Duitse weerstand. Dat anti-Duitse sentiment was over de jaren versterkt door Koenraads beleid om Duitse bisschoppen in Italië te benoemen en door de hoge Italiaanse adel bij voorkeur met Duitse families te laten trouwen. Door slimme wetgeving wist hij de meeste edelen echter weer aan zijn kant te krijgen. Koenraad stelde ook orde op zaken in Zuid-Italië waardoor het keizerrijk ook daar een aantal vazallen kreeg. Op de terugweg brak een epidemie uit in het leger waardoor onder andere zijn schoondochter en zijn stiefzoon overleden. Koenraad zelf bleef gezond.
    In 1039 stierf Koenraad in Utrecht aan een aanval van jicht. Zijn ingewanden werden in de Dom van Utrecht bijgezet, mogelijk heeft om die reden zijn zoon een vermoedelijk kerkenkruis daaromheen gebouwd. Zijn stoffelijk overschot werd met grote pracht en praal naar Speyer gebracht en bijgezet in de dom.
    Koenraad wordt algemeen gezien als een zeer bekwaam bestuurder en diplomaat, ambitieus maar voorzichtig. Hij continueerde het beleid van de Ottonen op het gebied van godsdienst met een voortzetting van de Rijkskerk en steunde de hervorming van de kloosters, mede om de politieke rol van de kloosters in te perken. Zijn bestuur steunde niet zo zeer op de hoge adel maar op de lage edelen, de opkomende steden en op zijn ministerialen. Hij stelde nieuwe wetboeken op voor Saksen en voor Italië. Koenraad zou de eerste van de middeleeuwse vorsten zijn die een duidelijk onderscheid zag in zijn eigen positie en de staat als zelfstandig instituut. Dit kwam naar voren in de berechting van een edelman die zich had verrijkt uit algemene middelen maar zorgvuldig had vermeden de belangen van Koenraad te schaden. Het verweer van de edelman was dat hij onschuldig was omdat hij de koning niet had benadeeld. Koenraad veroordeelde hem toch. Daarbij gebruikte hij een beeldspraak waarin hij de koning vergeleek met een scheepskapitein en de staat met een schip, en dat het beschadigen van het schip als een misdaad op zich moest worden beschouwd.
    Aan de andere kant was Koenraad persoonlijk hebzuchtig en maakte hij voortdurend gebruik (misbruik) van zijn positie om voor zichzelf bezittingen te verwerven. Ook bij de benoeming van hoge geestelijken keek hij alleen naar politieke en persoonlijke belangen; sommige ambten werden openlijk verkocht. De geschiktheid van geestelijken voor hun ambt deed voor Koenraad niet ter zake.
    Koenraad gaf opdracht om in Nijmegen, op de restanten van de palts van Karel de Grote, de Sint-Nicolaaskapel te bouwen.
    [wikipedia]

    Konrad getrouwd Gisela van Zwaben in 1015. Gisela (dochter van Herman II van Zwaben en Gerberga van Bourgondië) is geboren op 11 nov 995; is gestorven op 14 feb 1043. [Gezinsblad] [Familiekaart]

    Kinderen:
    1. 16. Hendrik III van Duitsland  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven is geboren op 28 okt 1017; is gestorven op 5 okt 1056.

  2. 11.  Otto III van Zwaben Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven (7.Gerbera4, 5.Irmtrud3, 3.Gerbera2, 1.Godfried1) is geboren circa 1000; is gestorven op 28 sep 1057.

    Aantekeningen:

    was vanaf 1048 hertog van Zwaben.
    Otto wordt voor het eerst genoemd in 1014 als graaf van Neder-Altmühl (of Kelsgau). Door erfenis van zijn vader (1024) bezat Otto uitgebreide goederen in Radenzgau en Schweinfurt, in het noorden van Beieren. In 1034 werd hij graaf van Neder-Naab. Hij nam onder Koenraad II de Saliër en Hendrik III deel aan verschillende keizerlijke expedities naar Bohemen, Hongarije en Polen. In 1040 leidde hij het Beierse contigent naar Bohemen maar werd verslagen bij Cham (stad). Otto werd in 1048 in Ulm door Hendrik III aangesteld tot hertog van Zwaben. Otto is begraven in Schweinfurt.
    Otto was zoon van Hendrik van Schweinfurt en van Gerberga van Gleiberg. Hij was in 1035 verloofd met Mathildis, dochter van Boles?aw I van Polen, maar deze verloving werd werd verbroken door het concilie van Trebur in 1036 - vermoedelijk wegens bloedverwantschap.
    [wikipedia]

    Otto getrouwd Irmengard van Susa in 1036. Irmengard (dochter van Manfred II Olderik van Turijn en Bertha van Este) is geboren circa 1020; is gestorven op 19 jan 1078. [Gezinsblad] [Familiekaart]

    Kinderen:
    1. 17. Judith van Schweinfurt  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven is geboren circa 1035; is gestorven in 1104.

  3. 12.  Eilika van Schweinfurt Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven (7.Gerbera4, 5.Irmtrud3, 3.Gerbera2, 1.Godfried1) is geboren circa 1005; is gestorven na 10 dec 1059.

    Eilika getrouwd Bernhard II van Saksen circa 1020. Bernhard (zoon van Bernhard I van Saksen en Hildegarde van Stade) is geboren circa 990; is gestorven op 29 jun 1059. [Gezinsblad] [Familiekaart]

    Kinderen:
    1. 18. Geertruida van Saksen  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven is geboren in 1033; is gestorven op 3 aug 1113.

  4. 13.  Mathilda van Zutphen Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven (8.Otto4, 5.Irmtrud3, 3.Gerbera2, 1.Godfried1)

    Gezin/Partner: Levend. [Gezinsblad] [Familiekaart]

    Kinderen:
    1. 19. Adeldheid van Zutphen  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven is geboren circa 1030; is gestorven na 1059.

  5. 14.  Frederik van Neder-Lotharingen Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven (9.Irmtrud4, 5.Irmtrud3, 3.Gerbera2, 1.Godfried1) is geboren in 1003; is gestorven op 28 aug 1065.

    Aantekeningen:

    Frederik was graaf van de Moezelgau en van Malmedy, en voogd van Stavelot-Malmedy, Sint-Truiden en van Luik. Door zijn moeder was hij heer van het kasteel Gleiberg (in de huidige gemeente Wettenberg). Zijn benoeming tot hertog kwam voort uit het conflict van Godfried II van Lotharingen met keizer Hendrik III. Godfried's vader Gozelo I van Verdun was hertog van geheel Lotharingen geweest en Godfried eiste die positie ook op. Maar Hendrik vond het niet verstandig om Godfried zoveel macht te geven en maakte hem alleen hertog van Opper-Lotharingen en gaf Neder-Lotharingen aan Godfried's zwakke (volgens sommige bronnen zwakzinnige) broer. Na een opstand van Godfried besloot Hendrik dat hij een krachtige hertog in Neder-Lotharingen nodig had, en benoemde in 1046 Frederik tot hertog van Neder-Lotharingen. In 1049 werd Frederik ook markgraaf van Antwerpen. Frederik wist zich te handhaven tegen Godfried en zijn bondgenoten, vooral door de hulp van zijn broer bisschop Adalbero III van Metz. Frederik bouwde het kasteel van Limburg. Hij overleed tijdens een oorlog tegen bisschop Anno II van Keulen. Frederik werd begraven in de abdij van Stavelot.
    [wikipedia]

    Gezin/Partner: Gerberga van Boulogne. Gerberga is geboren circa 1010; is gestorven in nov 1049. [Gezinsblad] [Familiekaart]

    Kinderen:
    1. 20. Judith  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven

  6. 15.  Giselbert van Luxemburg Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven (9.Irmtrud4, 5.Irmtrud3, 3.Gerbera2, 1.Godfried1) is geboren circa 1007; is gestorven op 14 aug 1059.

    Aantekeningen:

    Giselbert was in 1035 graaf van Longwy en Salm, voogd van de abdij van Echternach en de abdij van Sint Maximinus. In 1047 volgde hij zijn broer Hendrik op als graaf van Luxemburg. Giselbert liet de eerste muren van de stad Luxemburg bouwen. Hij was berucht om zijn plundertochten in het bisdom Trier maar omdat hij een trouwe aanhanger van keizer Koenraad II de Saliër de was, weigerde die de aanklachten tegen Giselbert in behandeling te nemen. Uiteindelijk werden deze kwesties opgelost door bemiddeling van Giselberts broer, bisschop Adalbero III van Metz. Op zijn sterfbed deed Giselbert grote schenkingen aan de abdij van Sint Maximinus.
    [wikipedia]

    Gezin/Partner: Onbekend. [Gezinsblad] [Familiekaart]

    Kinderen:
    1. 21. Herman van Salm  Nakomelingen tot dit punt grafisch weergegeven is geboren circa 1050; is gestorven op 28 sep 1088 in Cochem,,Rheinland-Pfalz,Deutschland.