Vladimir van Kiev

Aantekeningen:

Hij was een kleinzoon van de H. Olga en werd na zijn dood vereerd als de bekeerder van Rusland. De naam "Vladimir" is het gevolg van volksetymologie: in het Russisch betekent hij "heerser van de wereld", maar in werkelijkheid is de naam de Slavische versie van het Oudnoorse "Valdemar", wat "beroemd door macht" betekent.
Na zijn dood werd Vladimir, zoals Anna, begraven in de kerk van de Tienden. Delen van zijn lichaam werden aan verschillende door hem gestichte instellingen geschonken om als relikwieën vereerd te worden.
Eén van de grootste kathedralen in Kiev, de universiteit aldaar en het Orthodoxe Theologisch Seminarie in Crestwood, New York zijn naar hem genoemd. Catharina de Grote startte een Orde van Sint-Vladimir (afgeschaft in 1917, maar hernomen door de Russisch-Orthodoxe kerk in 1959). Zowel de Orthodoxe kerk als de Rooms-katholieke vieren de heilige Vladimir op 15 juli. Vladimir werd pas in de 13e eeuw heilig verklaard (met de eerste kerk die zijn naam draagt in Novgorod in 1311-2). (volgens sommigen een gevolg van een gebrek aan mirakels). Vladimir is genoemd als de patroon van de bekeerlingen, de moordenaars, de ouders van grote gezinnen en van Rusland. Hij kreeg ook de titel "Gelijke van de Apostelen" (wellicht niet toevallig – zo lieten de meeste Griekse heersers van Byzantium zich ook noemen).
Aan Vladimir zijn in de Orthodoxe kerk het Troparion t.4 ("Gij waart een koopman die kostbare parels zocht …") en het Kondakion t.8 ("Gij zijt voor ons als de apostel Paulos geweest …") gewijd.
Hij bleef in vele sagen en legendes met heidense invloed bekend als Krasno Solnyshko, d.i. de Mooie Zon. Met Vladimir eindigt de Varingische periode in de Oost-Slavische geschiedenis en begint de christelijke periode.
[wikipedia]

Gezin/Partner: Onbekend. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Gezin/Partner: Levend. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Gezin/Partner: Onbekend. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Vermelding in wikipedia is inconsistent. Er wordt vermeldt Bernard I van Saksen gehuwd met een prinses van Kiev. De verwijzing naar Bernard I van Saksen vermeldt echter geen dochter Othilde gehuwd met Dirk III en ook geen huwelijk met een prinses van Kiev. Wel wordt een dergelijke dochter genoemd bij Bernard I van Brandburg die ook inderdaad genoemd word als gehuwd met een dochter van Vladimir van Kiev. Deze connectie wordt ook bevestigd op de website http://www.graafschap-middeleeuwen.nl hoewel daar Bernard I van Noordmark heet. De wikipedia pagina vermeldt als titel ook Markgraaf van Noordmark.

Gezin/Partner: Dirk III van Holland. Dirk (zoon van Arnulf van Gent en Luthardis van Luxemburg) is geboren circa 982; is gestorven op 27 mei 1039. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Gezin/Partner: Onbekend. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Zijn broer werd in 1049 gedood door een leger van de bisschoppen van Utrecht, Metz en Luik. Hij was kinderloos en Floris was zijn erfgenaam maar moest aanvankelijk vluchten. De relatie met de keizer en de bisschoppen bleef slecht. Floris raakte in conflict met de keizer over de tol op de Merwede (vermoedelijk bij Vlaardingen, dus stroomafwaarts van de huidige Merwede). Bovendien probeerde hij zijn bezit in het rivierenland uit te breiden en kwam daardoor in conflict met bisschop Willem van Cuijk. Regentes Agnes gaf in 1058 bisschop Willem van Cuijk van Utrecht, Hendrik II van Leuven, Wichard van Gelder, Anno II aartsbisschop van Keulen, Diederik bisschop van Luik en Egbert I van Meißen, de markgraaf van Friesland (Friesland en Groningen), opdracht om Floris tot de orde te roepen. De eerste echte slag werd in 1061 uitgevochten bij Oudheusden. Floris was zwaar in de minderheid en had daarom het slagveld met grote aantallen valkuilen voorbereid. Zo raakten zijn tegenstanders in grote verwarring en werd een groot aantal direct al buiten gevecht gesteld. Floris wist daarna de slag eenvoudig te winnen. De volgende slag vond op 28 juni 1061 plaats bij Nederhemert. Floris viel de troepen van Keulen, Brunswijk en Cuijk aan en wist ze snel te verjagen. De Friezen gingen vervolgens rusten in de schaduw van de bomen langs de Maas. Herman van Cuijk, burggraaf van Utrecht, hergroepeerde zijn troepen en overviel de nietsvermoedende Friezen. Floris werd samen met honderden van zijn mannen gedood.
Floris is oorspronkelijk begraven in de eerste abdij van Egmond, hij ligt nu na opgraving in het nieuwe mausoleum in de in 1935 herstichte Abdij van Egmond - hoewel er aan wordt getwijfeld of het in 1935 gevonden skelet wel van Floris was.
[wikipedia]

Floris getrouwd Geertruida van Saksen circa 1050. Geertruida (dochter van Bernhard II van Saksen en Eilika van Schweinfurt) is geboren in 1033; is gestorven op 3 aug 1113. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Gezin/Partner: Levend. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Gertrude was erfdochter van graaf Koenraad van Haldensleben (ca. 1020 - 10 september 1056), zoon van Bernard II van Brandenburg (haar moeder is onbekend). Daardoor was ze een aantrekkelijke huwelijkskandidaat voor de hoge adel. Ze werd echter geschaakt door de Beierse edelman Frederik van Formbach (ca. 1035 - 1059). Toen het paar na enkele jaren naar Saksen reisde voor een verzoening, werd Frederik door Saksische edelen vermoord. Gertrude hertrouwde met hertog Ordulf van Saksen.
In 1075 overleed Ordulf maar Gertrude bleef als weduwe van een hertog, en door haar verwantschappen en bezittingen, een leidende figuur onder de Saksische adel. Zij werd samen met andere leden van de Saksische adel door Hendrik IV (keizer) in 1075 gevangen gezet te Mainz. Tijdens onlusten in de stad wist ze echter te ontsnappen. In 1076 werd ze echter opnieuw gevangen gezet en bleef meerdere jaren in gevangenschap. Na haar vrijlating voedde ze haar kleinzoon Lotharius III van Supplinburg op, een latere hertog van Saksen (1106) en keizer van Heilige Roomse Rijk (1125).
[wikipedia]

Gezin/Partner: Frederik van Formbach. Frederik is geboren circa 1035; is gestorven in 1059. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Floris sneuvelde in 1061 oorlog met de bisschop van Utrecht. Dirk was toen minderjarig en zijn moeder trad op als regentes. Bisschop Willem I van Utrecht maakte van deze situatie gebruik om het Rijnland en het Kennemerland te annexeren. Deze annexatie werd formeel bevestigd door keizerin Agnes van Poitou (1024-1077), de regentes van Duitsland. Van Dirks graafschap bleven alleen de meest noordelijke en zuidelijke gebieden over. Zijn moeder besefte dat Dirk een sterke bondgenoot nodig had en ze trouwde in 1063 met Robrecht I van Vlaanderen, de broer van de graaf Boudewijn VI van Vlaanderen. Die gaf zijn aanspraken in Vlaanderen op (ten gunste van zijn neef Arnulf III van Vlaanderen) en wijdde zich aan zijn Friese belangen. Daaraan ontleent hij in Vlaanderen zijn bijnaam "de Fries". Dirk ontving Vlaanderen ten oosten van de Schelde en de eilanden ten westen van de Schelde (o.a. Walcheren), als apanage.
Robrecht en Boudewijn wisten het Rijnland en Kennemerland weer terug te veroveren maar de keizer gaf hertog Godfried III van Lotharingen van Neder-Lotharingen opdracht om de bisschop te verdedigen. Godfried werd op 26 februari 1076 vermoord in Delft of Vlaardingen, volgens de overlevering werd hij toen hij zijn behoefte deed, van onderen dodelijk verwond. Toen bisschop Willem een paar maanden later ook overleed, verzamelde Dirk een Vlaams leger en probeerde opnieuw zijn graafschap te heroveren. De nieuwe bisschop Koenraad verschanste zich in het kasteel van IJsselmonde. De gevechten werden beslist doordat Dirk het kasteel kon veroveren: Koenraad sloot vrede en gaf daarbij het Rijnland en Kennemerland terug aan Dirk.
Dirk koos in de investituurstrijd de kant van de paus en hij werd begraven in de abdij van Egmond.
Dirk is vermoedelijk getrouwd met Othelhildis van Saksen (ca. 1065 - 18 november 1120) maar hier kan ook sprake zijn van een verwarring met zijn grootvader.
[wikipedia]

Gezin/Partner: Othilde. Othilde is geboren circa 1065; is gestorven op 18 nov 1120. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Arnold werd in 1078 of eerder graaf van Loon. In 1086 werd hij ook voogd van de Sint-Pieter te Luik. In 1088 bemiddelde Arnold in een conflict over de benoeming van de abt van Sint-Truiden. Door de inzet van Arnold werd niet de kandidaat van Hendrik I van Verdun maar die van de bisschop van Luik verkozen. In 1094 verwierf hij de functie van voogd van Sint-Truiden, voor de bezittingen in het bisdom Metz - ondanks fel verzet van Hendrik I van Limburg. Arnold nam deel aan de eerste kruistocht, in het contigent van Godfried van Bouillon. In 1115 erfde hij van zijn schoonvader de functies van burggraaf van Mainz en graaf van Rieneck. In 1119 steunde Arnold de kandidatuur van Frederik van Namen voor de functie van bisschop van Luik, die inderdaad werd gekozen.
[wikipedia]

Gezin/Partner: Levend. [Gezinsblad] [Familiekaart]